امشب پیشت خواهم ماند..

          تا ستاره چتر زمین شود..

          عبور معلق بادها..

اگر مرا به آغوش تو نیندازند..

دست کم.. مرا از پیش تو نخواهند برد..

                        امشب..

                              بگذار خوب تماشایت کنم..

           که فردا..             

         با غروب اولین ستاره..

                                   چتر با هم بودنمان...

             بسته خواهد شد....