برو
اما نه با باد!
راهت را چنان در پیش گیر
که نسیم از روبرو بوزد
تا در خستگی
عرقت را بخشکاند
و خنکای دستهایش
چهره ات را نوازشگر باشد
شاید،گیسوانات را در هم بریزد
یا بر چشمانت ،خاشاکی بپاشد
اما نهراس
که با نم اشکی
آن را از چشم میتوان زدود
و میتوان ادامه داد
رفتن را
تا رسیدن،
اراده ی تو
باد را خواهد کشت...
برو!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد