نه بانو! تحمل تنهایی از گدایی دوست داشتن آسانتر است.سهل است که انسان بمیرد تا آنکه بخواهد به تکدی حیات بر خیزد چه چیز مگر هراسی کودکانه در قلب تاریکی، آتش طلب می کند؟ مگر پوزش فرزند فروتن انحراف نیست؟ نه بانو... بگذار که انتظار، فرسودگی بیافریند،زیرا تنها مجرمان التماس خواهند کرد. وما می توانستیم ایمان به تقدیر را مغلوب ایمان به خویش کنیم . آنگاه ماهرگز نفرین کننده امکانات نبودیم... بانو.. دستمال های مرطوب تسکین دهنده دردهای بزرگ نیستند اینک،سرنوشت،همان سرافرازی ازلی خویش را پایدار می بیند. شاید.. شاید،ما نیز عروسک های کوکی یک تقدیر بوده ایم....نمی دانم...."