مشق می کنم خاطراتم را

دیدن و ندیدن را

شنیدن و نشنیدن را

گفتن و نگفتن را

زخم خوردن و شکستن را

سکوت را و فریادها را

بارها و بارها

و در پایان هر خطی بی قرارتر می شوم از گذشته

هرچند دستانم پرآبله اند اما

ننوشتن نتوانم

که زندگی مشق عشق است و دیگر هیچ

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] پنج‌شنبه 2 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 12:31 ب.ظ http://www.wall.blogsky.com

سلام
شعر زیبایی بود...
مخصوصا اینجاش

سکوت را و فریادها را

بارها و بارها

و در پایان هر خطی بی قرارتر می شوم از گذشته

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد